اثر پخش و جذب جوی بر تصاویر ماهواره ای
سلام
پخش اتمسفری Atmosphere Scattering
پخش جوی ناشی از تغییر مسیر انرژی الکترومغناطیسی در اثر برخورد با ذرات معلق درون جو، مانند گرد و غبار یا مولکول گازهای موجود در جو مانند بخار آب است. هرچه پخش بیشتر باشد، تغییر جهت انرژی الکترومغناطیسی از مسیر حرکتش بیشتر است و مقدار انرژی ای که سنجنده از هدف دریافت می کند، کاهش می یابد. مقدار پخش به اندازه و فراوانی این ذرات، طول موج تابش و فاصله ای که انرژی باید تا رسیدن به سنجنده طی کند، بستگی دارد.
پخش انرژِ در جو سبب می شود که در طول روز آسمان به جای آنکه سیاه باشد، به رنگ آبی دیده شود. زیرا طول موج های کوتاه تر آبی نسبت به طول موج های بلند تر سبز و قرمز، بیشتر پراکنده می شود. این طول موج های ابی پخش شده به اسمان رنگ آبی می دهد و همچنین روشنایی کلی یا همان نور آسمان را پدید می آرود. به هر حال، هنوز بخشی از طول موج های کوتاه تر آبی درون جو نفوذ می کنند. اینکه ما می توانیم در سایه جزئیات را مشاهده کنیم، به دلیل نوردهی ناشی از همین پدیده است. تصاویر دریافت شده از ماه، آسمان سیاهی را برای ماه نشان می دهد، زیرا جوی وجود ندارد تا تابش خورشیدی دریافتی را پراکنده سازد. در هنگام طلوع و غروب آفتاب، پرتو خورشیدی مسیر طولانی تری را برای رسیدن به ناظر روی زمین طی می کند و فقط طول موج های بلندتر قرمز و نارنجی می توانند بدون آنکه پخش محسوسی داشته باشند، از جو عبور کنند و به همین دلیل آسمان در هنگام طلوع خورشید، به رنگ قرمز و نارنجی دیده می شود.
پخش، چندین اثر مهم در سنجش از دور دارد. به دلیل شدید بودن پراکنش جوی در نور آبی مرئی و بخشی از طیف فرابنفش، روشنی جو تا حدی به حذف اختلاف جزئی در روشنایی پدیده های منطقه تصویر منجر می شود. زیرا پخش فقط موجب کاهش انرژِ دریافتی سنجنده از هدف نمی شود، بلکه انرژی از خارج از میدان دید سنجنده را نیز به درون سنجنده هدایت می کند. این انرژی اضافه به عنوان یک پوشش روشنایی یکنواخت عمل می کند و سبب می شود که مناطق تاریک، روشن تر و مناطق روشن، تاریک تر از حد طبیعی به نظر بیایند. در نتیجه، وضوح تصویر کاهش می یابد و تشخیص جزئیات مشکلتر می شود. بسیاری از ابزارهای سنجش از دور کیفیت تصویر را با بکار گیری فیلترهایی که موجب حذف این امواج کوتاه می شوند، بهبود می بخشند.
جذب اتمسفری Atmosphere Absorption
جذب جوی هنگامی رخ می دهد که انرژی تحت تاثیر اجزای تشکیل دهنده جو تلف شود. البته انرژی جذب شده در جو، سپس در طول موج بلندتر ساطع می شود. هنگامی که این ساطع شدن در طول موج مادون قرمز باشد، آن را به صورت گرما احساس می کنیم. سه گاز موجود در جو، بخار آب و دی اکسید کربن و ازن، بیشترین جذب انرژی را دارند. بخار آب بیشترین ظرفیت جذب را دارد و تابش الکترومغناطیس را دو یا سه برابر بیشتر از ازن و دی اکسید کربن جذب می کند. غلظت بخار اب جو، نسبت به زمان و مکان تغییرات محسوسی را نشان می دهد. آثار جو ناشی از بخار آب بر فراز بیابان ها محسوس نیست، در حالی که در تصویربرداری از جنگل های بارانی تاثیر آن را می توان مشاهده نمود.
برای آموزش جامع و کامل نرم افزار ENVI کلیک کنید
درباره آسام
آکادمی سامانه اطلاعات مکانی یک مرجع تخصصی و کاربردی برای آموزشهای GIS و RS است.
نوشته های بیشتر از آسام
دیدگاهتان را بنویسید